- wdrapać
- grimper
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
wdrapać
Regardez d'autres dictionnaires:
wdrapać się — dk IX, wdrapać siępię się, wdrapać siępiesz się, wdrap się, wdrapać sięał się wdrapywać się ndk VIIIa, wdrapać siępuję się, wdrapać siępujesz się, wdrapać siępuj się, wdrapać sięywał się «wejść (zwykle z trudem) na górę, na coś wysokiego; wspiąć… … Słownik języka polskiego
kozioł — m IV, D. kozła, Ms. koźle; lm M. kozły 1. B.=D. «dorosły samiec kozy domowej, także kóz dzikich» W stadzie kóz były dwa kozły. ∆ zool. Kozioł śnieżny «Oreamnos americanus, niewielki ssak górski z rodziny pustorożców, o gęstym, długim, niemal… … Słownik języka polskiego
po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… … Słownik języka polskiego
powłazić — dk VIa, powłazićwłazi, powłazićwłaźcie, powłazićwłaził, powłazićwłazili 1. pot. «o wielu: wejść gdzieś, do środka czegoś kolejno, jeden po drugim» Bydło powłaziło w szkodę. Mrówki powłaziły do cukru. Nieproszeni powłazili do mieszkania. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
powyłazić — dk VIa, powyłazićłazi, powyłazićłaził 1. pot. «o wielu: wyjść, wydobyć się skądś, z wnętrza czegoś; wyleźć, wygramolić się kolejno, jeden po drugim» Powyłazić z kryjówki. Krety powyłaziły z ziemi. 2. pot. «o wielu: wspiąć się, wdrapać się, wleźć… … Słownik języka polskiego
stromizna — ż IV, CMs. stromiznaiźnie; lm D. stromiznaizn «stromy teren, strome zbocze, stroma płaszczyzna; stromość» Stromizna dachu. Stromizna drogi, góry, zbocza. Pokonać na nartach stromiznę. Wdrapać się po stromiźnie … Słownik języka polskiego
w- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane); nadaje im następujące odcienie znaczeniowe, uzupełniające znaczenie czasownika podstawowego» a) «wprowadzenie, włożenie, wniknięcie do wnętrza czegoś, np. wbić,… … Słownik języka polskiego
wedrzeć się — dk XI, wedrzeć siędrę się, wedrzeć siędrzesz się, wedrzeć siędrzyj się, wdarł się wdzierać się ndk I, wedrzeć sięam się, wedrzeć sięasz się, wedrzeć sięają się, wedrzeć sięaj się, wedrzeć sięał się 1. «wejść gdzieś (do środka) siłą, przemocą;… … Słownik języka polskiego
wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… … Słownik języka polskiego
wgramolić się — dk VIa, wgramolić sięlę się, wgramolić sięlisz się, wgramolić sięmol się, wgramolić sięlił się pot. «gramoląc się, wejść na coś (np. wysokiego), dostać się do środka, wdrapać się, wleźć» Wgramolić się po schodach na szóste piętro. Dziecko… … Słownik języka polskiego
wleźć — dk XI, wlezę, wleziesz, wleź, wlazł, wlazła, wleźli, wlazłszy włazić ndk VIa, włażę, wleźćzisz, właź, wleźćził 1. pot. «leząc, wolno idąc wejść gdzieś, pod coś, do środka czegoś» Wleźć do wanny. Wleźć do rowu. Wleźć do ogrodu przez dziurę w… … Słownik języka polskiego
